Data publikacji: 25 mar 2022

Iga Piotrowska z Pułtuska podbija Polskę. Jej pasją jest tenis ziemny. [WYWIAD]

Iga Piotrowska, 14-letnia mieszkanka Pułtuska, uczennica Publicznej Szkoły Podstawowej nr 4 w Pułtusku, zamiłowanie do sportu przejawiała od wczesnego dzieciństwa. Zawsze lubiła rywalizację - w wielu konkurencjach wygrywała nawet z chłopcami ze swojej kategorii wiekowej. Trenowała różne dyscypliny, jednak dziś skupia się na grze w tenisa oraz skoku wzwyż. Wciąż odnosi sukcesy na ogólnopolskim szczeblu.

W krótkiej rozmowie z Tatą Igi - Jakubem Piotrowskim postanowiliśmy dowiedzieć się, jak w młodym człowieku rodzi się pasja do sportu oraz jak wygląda życie rodziców, którzy na pewnym etapie muszą większość wolnego czasu podporządkować treningom swojego dziecka.

Jakubie, jak to się zaczęło? Czy Igę trzeba było namawiać do pierwszego treningu? Czy urodziła się sportowcem a to, że w przyszłości będzie rozwijała tę pasję było dla Was oczywiste?

- Iga zamiłowanie do sportu przejawiała od wczesnego dzieciństwa, jak to bywa u większości sportowców chętnie rywalizowała i była ponadprzeciętnie sprawna, co było widać podczas rywalizacji z rówieśnikami. Do dziesiątego roku życia wygrywała większość konkurencji sprawnościowych nawet z chłopcami, niezależnie od dyscypliny.

Jakie były początki przygody ze sportem Igi?

- Przygodę ze sportem rozpoczęła od akrobatyki sportowej, którą ćwiczyła od 5 roku życia. Na początku 2 razy w tygodniu po 2 godziny, później 3 razy w tygodniu. W okresie letnim trenowała dodatkowo tenis. Zdarzało się, że w tym samym dniu jechaliśmy z treningu tenisa na trening akrobatyki.

W młodym wieku chyba ciężko skupić się wyłącznie na jednej dyscyplinie sportowej. Zamiłowanie do sportu wymusza chęć poznawania różnych form aktywności a trenowanie ciągle tej samej dyscypliny może okazać się monotonne. Czy Iga poza tenisem szuka innych aktywności sportowych?

- Sporty które Iga trenuje to tenis oraz skok w wzwyż, ale także z zamiłowaniem. Jeździ na nartach, snowboardzie, łyżwach, rolkach, deskorolce, gra w kometkę. Zdarza się, że biegamy z Igą po okolicznych łąkach, lasach. Z ciekawostek, w 2018 roku Iga brała udział w ogólnopolskim drużynowym konkursie Talentiada organizowanym przez Polski Związek Tenisa. W finale konkursu w Radomiu w konkurencji „bieg gwiaździsty„ miała najlepszy wynik w Polsce, żaden chłopiec nie pobiegł szybciej. Sędzia zawodów kazał Idze powtórzyć bieg ponieważ sądził, że za pierwszym razem błędnie zmierzył czas. Iga powtórzyła bieg z lepszym wynikiem, na co sędzia uśmiechnął się i powiedział, że nie widział jeszcze tak sprawnej dziewczynki.

Jak dzisiaj wygląda Wasze sportowe życie. Nie bez powodu użyłem tu słowa ,,Wasze”. Wiadomo przecież, że trenowanie dyscypliny sportowej na profesjonalnym poziomie przez nastolatkę wymaga pełnego zaangażowania i wsparcia jej rodziców.

- Zgadza się. Wymaga to również od nas - rodziców - zaangażowania. Iga od 3 lat trenuje zawodniczo tenis w warszawskim klubie Morelowa Tennis Club. Generalnie staramy się trenować codziennie. W środy Iga ma dwa treningi dziennie: skok w wzwyż i wieczorem tenis. Jako rodzice staramy się zapewnić Idze możliwie najlepsze warunki do rozwoju, wiąże się to z poświęceniem oraz organizacją czasu. Iga trenuje 3 razy w tygodniu w Warszawie, co wiąże się z częstymi dojazdami. Do tego tremujemy raz w tygodniu w Pułtusku, w Szkole Podstawowej nr 4. W okresie letnim często trenujemy na kortach w Domu Polonii. Większość weekendów spędzamy na turniejach w Polsce.

Czy taka częstotliwość treningów oraz turniejów nie jest przeszkodą w nauce? Przecież większość czasu po szkole Iga spędza na korcie lub na bieżni, czy wystarczy go również na matematykę lub historię?

- Iga z powodzeniem łączy naukę ze sportem. Nigdy sport nie był przeszkodą w nauce, a wręcz przeciwnie - sport rozwija nie tylko ciało ale też umysł. Uczy wytrwałości, pokory, konsekwencji oraz zadaniowego podejścia do codziennych trudności życiowych. Iga, jak sam powiedziałeś, ma dużo zajęć po szkole, jednak mimo to znajduje czas na naukę, czego znakomitym potwierdzeniem jest fakt, że od kilku lat dostaje stypendium Burmistrza Miasta Pułtusk za dobre wyniki w nauce.

Czyli, jak widać, dla chcącego nic trudnego. Po prostu zamiast siedzieć przed telewizorem lub na Facebooku Iga wybiera treningi. A kiedy nie traci się czasu na głupoty - okazuje się, że jest go wystarczająco aby rozwijać umysł i ciało. Więc pytanie w temacie rozwoju - jakie są największe osiągnięcia sportowe Igi?

- Jest ich wiele jednak najważniejsze to: Ćwierćfinał Mistrzostw Polski w grze podwójnej, dwukrotnie zwyciężała w biegach Ireny Szewińskiej w Pułtusku, zdobyła Drużynowe Mistrzostwo Województwa Mazowieckiego 2021, wielokrotnie stawała na podium w Mistrzostwach Województwa Mazowieckiego w tenisie (praktycznie co roku staje na podium), w 2022 zdobyła Deblowe Mistrzostwo Województwa Mazowieckiego w dwóch kategoriach wiekowych U14 i U16 . Zdobyła też brązowy medal Mistrzostw Województwa Mazowieckiego w skoku wzwyż w 2021 roku, dwukrotnie wygrała Ogólnopolski Turniej Klasyfikacyjny PZT 2021, a w bieżącym roku otrzymała powołanie do Kadry Województwa Mazowieckiego w Tenisie Ziemnym. W tym tygodniu, 1 miejsce w turnieju Wójtów Powiatu Pułtuskiego w skoku wzwyż, gratulacje składał olimpijczyk Paweł Wiesiołek, wychowanek MKS Pułtusk.

Dorobek tej 14-latki wygląda imponująco. Jakubie, jak słuchałem o tych osiągnięciach w głowie pojawiło mi się pytanie. Wiedząc, że Ty także grasz w tenisa a często jesteś ,,sparingpartnerem'' córki, opowiedz mi i naszym Czytelnikom, czy czasem udaje Ci się jeszcze wygrać z Igą, czy to już odległa przeszłość? :)

Wygrywam pojedyncze punkty. Moją zaletą jest siła, córki technika i siła. Tak naprawdę to nigdy nie grałem nawet całego seta , mamy dobre relacje których nie chcemy popsuć :). Zdarza się, że gramy w parze z powodzeniem deblowe turnieje ale to inna sprawa. W deblu współpracujemy i wspieramy się. Ja mam ogromną radość, kiedy mogę grać z córką.

Wiele sukcesów już za Wami. Czego możemy Wam życzyć na nadchodzące lata?

- Radości z grania oraz braku kontuzji, inne rzeczy przyjdą same. Mamy cel do zrealizowania za 4 lata, jak się uda to liczymy na kolejny wywiad :)

Z pewnością zrobimy jeszcze nie jeden wywiad! A więc życzę Wam, aby wszystko się spełniło.