Data publikacji: 18 kwi 2020

Niebo nie chce płakać. Modlitwa o deszcz!

W ostatnim czasie tak wiele słyszymy o walce z tragiczną w skutkach pandemią koronawirusa. Niestety, to nie jedyne zmartwienie dotyczące naszego kraju i okolic Pułtuska. Rolnicy z przerażeniem patrzą na wyschłą ziemię i z nadzieją patrzą w niebo a „niebo nie chce płakać”. Dlatego potrzebny jest szturm do nieba. Szczególnymi patronami w tej sprawie są święci Eliasz, Dezydery z Bourges i Herybert z Kolonii.

Jeden z najstarszych utworów literackich na temat suszy i potrzebnego deszczu napisał Jan Kochanowski:

Modlitwa o deszcz
Wszego dobrego Dawca i Szafarzu wieczny,
Tobie ziemia, spalona przez ogień słoneczny,
Modli się dżdża i smętne zioła pochylone,
I nadzieja oraczów, zboża upragnione.
Ściśni wilgotne chmury świętą ręką swoją,
A ony suchą ziemię i drzewa napoją
Ogniem zjęte; o, który z suchej skały zdroje
Niesłychane pobudzasz, okaż dary swoje!
Ty nocną rossę spuszczasz, Ty dostatkiem hojnym
Żywej wody dodawasz rzekom niespokojnym.
Ty przepaści nasycasz i łakome morze,
Stąd gwiazdy żywność mają i ogniste zorze.
Kiedy Ty chcesz, wszytek świat powodzią zatonie,
A kiedy chcesz, od ognia jako pióro wspłonie.

W Kościele katolickim od czasów średniowiecza istnieje tradycja modlitwy o deszcz. Jedną z najstarszych modlitw jest pieśń błagalna “Święty Boże, Święty Mocny”, która należy do gatunku uroczystych pieśni śpiewanych w wyjątkowych sytuacjach. W „Suplikacjach” wierni proszą w różnych intencjach m.in. o oddalenie kataklizmów a w szczególnych okolicznościach dodaje się błaganie o deszcz:

Suplikacje “Święty Boże, Święty Mocny…”
Święty Boże, Święty mocny,
Święty a Nieśmiertelny
Zmiłuj się nad nami…
Od powietrza, głodu, ognia i wojny
Wybaw nas Panie!
Od nagłej i niespodzianej śmierci
Zachowaj nas Panie!
(Abyś deszczu użyczyć raczył
Wysłuchaj nas Panie…)
My grzeszni Ciebie Boga prosimy
Wysłuchaj nas Panie!
Do mniej znanych modlitw jest „Prośba o deszcz” opublikowana w 1871 r. (Kancyonał katolicki mniejszy i razem książka modlitewna wydana przez ks. Jana Żmijkę, Cieszyn 1871)
V. Abyś nam deszcza użytecznego udzielić raczył.
R. Wysłuchaj nas Panie.
Ojcze nasz…
Psalm 146
Chwalcie Pana, albowiem dobre są pienia * Bogu naszemu niech będzie ozdobne i miłe chwalenie.
Budując Pan Jeruzalem * rozproszenia Izraela zgromadzi.
Który uzdrawia skurszone na sercu * i zawięzuje ich rany.
Który liczy mnóstwo gwiazd * i im wszystkim imienia daje.
Wielki Pan nasz i wielka moc Jego * a mądrości Jego liczby niemasz.
Przyjmuje Pan ciche * a grzeszniki poniża aż na ziemię.
Zaśpiewajcież Panu z wyznawaniem * grajcie Bogu naszemu na harfie.
Który okrywa niebo chmurami * i ziemi deszcz gotuje.
Który czyni, że rośnie trawa po górach * i zioła ku służbie ludzkiej.
Który daje bydłu żywność jego * i kruczętom wzywającym Go.
Nie kocha się w sile końskiej * ani w goleniach męzkich ma upodobanie.
Kocha się Pan w tych, którzy się Go boją * i w tych, którzy nadzieję mają w miłosierdziu Jego. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, * jak była na początku, teraz, zawsze i na wieki wieków. Amen.
V. Okryj Panie nieba chmurami!
R. A spuść deszcz na ziemię.
V. Aby wydała na górach trawę,
R. I zioła ku służbie ludzkiej,
V. Skrop góry rosą niebieską,
R. Owocami dzieł Twoich napełni się ziemia.
V. Panie wysłuchaj modlitwy nasze,
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się: Boże, w którym żyjemy, ruszamy się i jesteśmy, deszcza żyznego racz nam udzielić, abyśmy Twoją pomocą dostatecznie wsparci, z lepszą ufnością niebieskiej chwały mogli żądać. – Daj prosimy wszechmogący Boże, abyśmy, którzy w smutku naszym ufność w Tobie pokładamy, od wszelkich przeciwności przez Ciebie zawsze obronieni byli. – Udziel nam, prosimy Panie deszcza pożytecznego, a wyschłą i spragnioną ziemię niebieskiemi potokami przyzwoicie napełnij. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

(Żródło; http://www.pch24.pl/modlmy-sie-o-deszcz--skorzystajmy-ze-starych--katolickich-modlitw,37496,i.html#ixzz6JtsAorLs)

Wśród nielicznych współczesnych modlitw o deszcz znajduje się następująca modlitwa liturgiczna, którą odmawia w imieniu całej wspólnoty kapłan:

„Módlmy się. Boże, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, Ty wiesz najlepiej czego nam do życia potrzeba. Udziel nam deszczu, którego tak bardzo potrzebuje spragniona ziemia. Chleba codziennego daj nam i w tym roku, abyśmy radując się ziemskim życiem, z tym większą ufnością pragnęli pokarmu, który daje życie wieczne. Przez Chrystusa Pana naszego”.
(Agenda Liturgiczna, Opole 2013 r., s. 53.)

Modlitwa o deszcz, choć trochę zapomniana i rzadko odmawiana uczy nas pokory i przypomina nam prawdę, że nie wszystko na tym świecie zależy od nas. Człowiek wierzący jednak wie, jak pisał Norwid, że „modlitwy idą i wracają, nie ma nie wysłuchanej”. (Cyprian Kamil Norwid, 6 lipca 1846 roku).