9 sierpnia 1920 "coraz bliżej Pułtuska"

9 SIERPNIA 1920 ROKU, PONIEDZIAŁEK

Starcia pod Makowem i Szelkowem grupy generała Antoniego Baranowskiego złożonej z trzech mniejszych samodzielnych grup: kawalerii generała Aleksandra Karnickiego, grupy podpułkownika Jerzego Ferka-Błeszyńskiego oraz grupy podpułkownika Andrzeja Kopy.

Pod Szelkowem pozycje polskie: 76 pułk piechoty (lidzki), III batalion 157 pułku piechoty oraz 101 pułk piechoty Dywizji Ochotniczej pod dowództwem ppłka Kopy rankiem zostały zaatakowane przez 16 Dywizję Strzelecką Armii Czerwonej. Po dwóch godzinach walki ogniowej pozycje polskie zostały przełamane, a w powstałą lukę wdarły się oddziały 90 pułku kawalerii z tzw. Złotej Ordy Gaj Chana. Polacy zaczęli się wycofywać, ale kontratak 4 kompanii 101 pułku piechoty Dywizji Ochotniczej pod wodzą pułkownika Włodzimierza Hellmanna uratował sytuację. Pułk odzyskał artylerię, zdobył kilka karabinów maszynowych i wziął do niewoli jeńców.

Nocą grupa gen. Baranowskiego wycofała się nad rzekę Przewodówkę. Generał w rozkazie z godziny 23:00 stwierdził, że linia rzeki „musi być bezwarunkowo za wszelką cenę utrzymana”.

Materiały opracowane przez Monikę Żebrowską i Michała Filipa Świdwę