Wzruszająca uroczystość w Świerczach. Uczcili pamięć poległych z 1944 r. [FOTO]

W 84. rocznicę wybuchu II Wojny Światowej mieszkańcy gminy Świercze uczcili pamięć i oddali hołd wszystkim poległym i represjonowanym przez Niemieckich okupantów. Uroczystość odbyła się w miejscu uświęconym krwią Polaków walczących o wolność, przy pomniku upamiętniającym dziewięciu rozstrzelanych przez gestapo Polaków. Pomnik znajduje się w Lesie Kacperowskim w gminie Świercze.

Organizatorem wydarzenia była Gmina Świercze oraz Mateusz Malinowski. Partnerami wydarzenia były organizacje: II Ośrodek Radioelektroniczny w Przasnyszu, Związek Harcerstwa Polskiego Hufiec Płońsk- 428 WDH WODOSPADY, Ochotnicza Straż Pożarna w Świerczach, Świeszewie i Dziarni, Szkoła Podstawowa w Świerczach, WTZ przy Stowarzyszeniu Wsparcia Społecznego w Świeszewie, Rycerze Jana Pawła II w Pułtusku, Stowarzyszenie ,,Świerczewianka''. Honorowym Patronatem wydarzenie objęła Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Minister Henryk Kowalczyk. W wydarzeniu wzięli udział także: Wójt Gminy Świercze Adam Misiewicz, Przewodniczący Rady Gminy Świercze Wiesław Adamiak oraz Radna Powiatowa Małgorzata Chełstowska. 

Na początku do wspólnej modlitwy zaprosił wszytskich ks. Andrzej Chmieliński. Następnie głos zabrał Wójt Gminy Świercze Adam Misiewicz, który przytoczył historię tamtych dni opierając się na wspomnieniach, które dzień po dniu spisywał Proboszcz Parafii Klukowo - ks. Marceli Przedpełski. 3 września (niedziela): 

Ludzi w kościele pełno. Dzień ciepły i słoneczny. O godzinie 11.30 przy otwartych oknach byłem na ambonie, gdy od strony południowej doleciał nas huk pędzących samolotów. Oto i w tej chwili – odezwałem się – lecą bombowce niemieckie, aby siać śmierć i zniszczenie, gdy wtem rozległ się ogromny huk wybuchających, jedna po drugiej, a często i razem, bomb rozrzucanych na stację Świercze, a potem na tor w Odojach, Bylicach i Kałęczynie. W kościele powstał krzyk, płacz, spazmy i wszyscy rzucili się do ucieczki, dusząc się i tratując we drzwiach kościoła, a kościół od wybuchów literalnie jakby się zachwiał. Z ambony uspokajałem trwożliwych ludzi, nic jednak nie pomagało. Wszyscy sądzili, że za chwilę cały kościół będzie rozbity, a oni zabici. Więc uciekał każdy jak mógł najspieszniej do domu, by się ukryć w jakimś kącie. Na mszy św. cichej pozostało jednak około 20 osób. Bombowce niemieckie - a było ich 6 - nadleciały tutaj od Gąsocina, zatoczyły łuk nad Jurzynkiem, Smolechówkiem, Brulinami i zbliżyły się do stacji Świercze. Szły trójkami, bardzo niski – 200-300 metrów, I-sza trójka spuściła 3 serie bomb po 7 w serii około młyna, około lasku Drążdżewskiego i na Odojac, II-ga trójka rzuciła przy remizie strażackiej, na polu przy torze i znów na Odojach. Bomby spadające były widoczne dla gołego oka, a ludziom zdawło się , ze to spadają jakieś „ulotki”. Bomby te rozbiły remizę1) strażacką, zabiły młodego Mieczysława Ślubowskiego, syna kolejarza, lat 27, wyrwanym kamieniem z drogi, tuż przy szlabanie kolejowym i poraniły lekko kobietę – Kucharską ze stacji. Po obiedzie spadło na Kałęczynie, tuż przy torze 6 bomb, na Bylicach 3, na Gołębiach 3, Jackowie 3 i tuż przy gościńcu do Świercz, blisko domu Wyrzykowskich dnia 3 września rano – 1. Razem padło tego dnia tuż w pobliżu 58 bomb. Tor został uszkodzony tylko w jednym miejscu pod Odojami, dał się szybko naprawić i tegoż dnia przed wieczorem przeszedł po nim ostatni pociąg polski. Nie wybuchłych bomb było 5-7. Z ogólnej liczby wybuchłych bomb 58, trafiła do celu tylko 1 pod Odojami, reszta ot tak gdzie upadły. Ludność z przystanku i pobliskich wsi toru – prawie wszystka zaraz uciekła i rozsypała się po okolicy. Tegoż dnia również (3 września) przed wieczorem zaczął dochodzić do nas ogromny huk od armat i samolotów – to Niemcy byli już tutaj, przełamawszy cały nasz front, a w nocy z 3 na 4 września cała nasza armia złamana i dezorganizowana, cofała się na Warszawę i Modlin przez Pułtusk, Płońsk i Wyszogród. Myśmy tego nie widzieli, aleśmy wnioskowali, że właśnie 3 dnia (3 września), Polska będąc złamana i mając komunikacje przecięta i zniszczone, już tem samem wojnę przegrała! To było straszne.” (fragment wspomień Proboszcza Parafii Klukowo ks. Marcelego Przedpełskiego)

Taki był początek wojny na terenie naszej gminy, rozpoczęły się egzekucje, wywózki do obozów i na przymusowe roboty (...) Wolność nie jest nam dana raz na zawsze, została okupiona milionami ludzkich istnień w II wojnie światowej i późniejszych prześladowań sowiecko-ubeckich. Wolność jest nam zadana i tylko nasz patriotyzm, miłość do biało-czerwonej, poszanowanie tradycyjnych wartości, szacunek dla polskiego munduru, dobrze uzbrojona, silna armia są w stanie zapewnić nam bezpieczeństwo  przed ruskim totalitaryzmem, który niestety na własnej piersi wykarmiła tzw postępowa Europa z Niemcami i Francją na czele doprowadzając do obecnego kryzysu, wojny na Ukrainie.

- dodaje Wójt Misiewicz

(Pełne przemównienie Wójta Gminy Świercze publikujemy na końcu artykułu.)

,,Cieszę się, że w dzisiejszej uroczystości wzięła udział tak liczna grupa mlodzieży. To od nich w znacznej mierze zależy przyszłość naszego kraju.''

W drugiej części uroczystości uczestnicy otrzymali śpiewniki i przy akompaniamencie 428 Wielopoziomowej Drużyny Harcerskiej ,,WODOSPADY'' odśpiewali kilka znanych pieśni, m.in. ,,Modlitwa Obozowa'', ,,Gdzie są chłopcy'', ,,Kołysana Leśnika'', ,,Wojenko Wojenko''.

autor: J K