Pułtuszczanin odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności nadawanym przez Prezydenta RP

4 czerwca 2024 r. w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL przy ul. Rakowieckiej 37 w Warszawie Krzyżem Wolności i Solidarności odznaczeni zostali działacze opozycji niepodległościowej z lat 1956–1989. Wśród odznaczonych jest pochodzący z Pułtuska Krzysztof Milewski - w latach 1981-1989 zaangażowany w działalność antykomunistyczną na terenie Pułtuska i Warszawy.

Nie przez przypadek wręczanie odznaczeń przypadło na dzień 4 czerwca:

Z całą pewnością 4 czerwca 1989 roku w Polsce nie skończył się komunizm. Doszło nie tylko do kolejnego etapu transformacji ustrojowej, ale i transferu monopolistycznej władzy komunistycznej partii w kierunku wolności, która przez komunistów była krępowana w latach dziewięćdziesiątych, w latach dwutysięcznych, i jak widzimy, jest krępowana także dzisiaj - mówił podczas uroczystości prezes IPN dr Karol Nawrocki

Na zakończenie prezes IPN podziękował wszystkim wyróżnionym Krzyżem Wolności i Solidarności za ich walkę o wolną i niepodległą Polskę:

Jesteście Państwo reprezentantami różnych nurtów opozycji antykomunistycznej. Są wśród Was przedstawiciele Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, Solidarności Rolniczej, działaczy innych opozycyjnych, antykomunistycznych grup, Niezależnego Zrzeszenia Studentów. To, co Was jednoczyło, to wolna, niepodległa i demokratyczna Polska.

Krzysztof Sylwester Milewski

ur. w 1961 roku w m. Pułtusk

Odznaczenie KWiS zostało nadane postanowieniem Prezydenta RP nr 235/2024

Biogram

W latach 1981-1989 był zaangażowany w działalność antykomunistyczną na terenie Pułtuska i Warszawy. Od 1981 r. był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Warszawskim. Wziął udział w strajku studenckim, który rozpoczął się na tej uczelni w połowie listopada 1981 r.

W pierwszych dniach po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w działaniach grupy działaczy NZS, którzy monitorowali sytuację w strajkujących zakładach pracy w Warszawie. W kolejnych latach brał udział w działalności podziemnych struktur NZS w Warszawie, był współorganizatorem wielu akcji ulicznych, m.in. malowania napisów na murach, happeningach i manifestacjach. Zajmował się również kolportażem drugoobiegowych wydawnictw. Współpracował z innymi organizacjami podziemnymi, takimi jak Wolność i Pokój, Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „Solidarności”, Grupy Oporu „Solidarni” i Konfederacja Polski Niepodległej.

10 listopada 1982 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Komendy Dzielnicowej MO Wola za udział w demonstracji w Warszawie.

W latach 1984-1986 był współorganizatorem nielegalnej grupy występującej pod nazwą „Biblioteka Myśli Niezależnej”, która powstawała w 1984 r. w Pułtusku w celu rozpowszechniania wśród zaufanych osób niezależnych publikacji oraz kolportażu pism drugiego obiegu. BMN dysponowała księgozbiorem 138 tytułów.

W dniu 3 września 1986 r. dokonano przeszukania jego miejsca zamieszkania w Pułtusku, w wyniku którego odnaleziono wydawnictwa nieposiadające debitu komunikacyjnego. Tego samego dnia został zatrzymany na 48 godzin. 30 września 1986 r. Prokuratura Wojewódzka w Ciechanowie umorzyła prowadzone przeciwko niemu dochodzenie na zasadzie przepisów ustawy z 17 lipca 1986 r. o szczególnym postępowaniu wobec sprawców niektórych przestępstw wobec ujawnienia przez ww. sprawców rodzaju popełnionego czynu, czasu i miejsca jego popełnienia oraz złożenia oświadczeń do protokołów, że zaniechają oni przestępczej działalności.

Ponownie został zatrzymany za udział w demonstracji w dniu 3 maja 1988 r. przed Katedrą pw. św. Jana w Warszawie. Za wznoszenie wrogich okrzyków i niestosowanie się do wezwań funkcjonariuszy 5 maja 1988 r., został ukarany grzywną przez Kolegium ds. Wykroczeń przy Naczelniku Dzielnicy Warszawa Śródmieście. W drugiej instancji Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie Miasta st. Warszawy 26 czerwca 1988 r. skierowało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Kolegium pierwszej instancji. Ostatecznie postępowanie zostało umorzone 21 października 1989 r.

W ramach represji Służba Bezpieczeństwa zastrzegła mu możliwość wyjazdów zagranych w latach 1987-1989, był wielokrotnie wzywany na tzw. rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze. Podejmowano również działania administracyjne utrudniające prowadzoną przez niego działalność gospodarczą.

Biogram opracowano na podstawie:

• materiałów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej
• oświadczeń świadków
• publikacji:
  • Patryk Pleskot, Robert Spałek, Pokolenie 82–90. Niezależne Zrzeszenie Studentów na Uniwersytecie Warszawskim we wspomnieniach (1982–1990), Warszawa 2011

4 czerwca Krzyżem Wolności i Solidarności odznaczeni zostali:

1. Janusz Józef BYLIŃSKI
2. Andrzej CIEŚLAK
3. Krzysztof JAWORSKI
4. Wojciech Jan KLAŻYŃSKI
5. Marek Andrzej KOSEŁA
6. Zenon LIEBERT
7. Andrzej Damazy ŁUSZCZEWSKI
8. Krzysztof Sylwester MILEWSKI
9. Bogdan Władysław MOŻDŻYŃSKI
10. Tadeusz PAWLAK
11. Paweł Bartłomiej PISKORSKI
12. Jan Czesław SZCZERBA

pośmiertnie:

1. Stanisław DRAPCZYŃSKI
2. Alojzy KOSZUT

Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku, przy okazji obchodów 35. rocznicy protestów społecznych w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP, na wniosek prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Pierwowzorem Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II RP. Na przestrzeni lat odznaczeniem tym wyróżniono pond 7200 działaczy opozycyjnych. 

Opr. na podstawie tekst i foto ipn.gov.pl