Kula ognia nad Mazowszem. Meteoryt spadł w okolicach Mławy. Ile ważą odłamki i gdzie można ich szukać?

25 października o godz. 4:19:02 CEST (2:19:02 UT) sieć bolidowa Skytinel zarejestrowała prawdopodobny spadek meteorytu w Polsce - informuje skytinel.com. Niewielka skała, o wadze ok. 80 g. spadła na Mazowszu, kilkanaście kilometrów od Mławy w pobliżu miejscowości Grzebsk. Zjawisko zostało zarejestrowane przez 11 stacji obserwacyjnych projektu Skytinel. Ewentualne znalezisko będzie miało wyjątkowe znaczenie dla nauki. Gdzie można szukać gwiezdnych skał?

Gdzie szukać meteorytu?

Jak informuje skytinel.com prawdopodobny obszar spadku jest bardzo duży, ze względu na płaski tor lotu meteoroidu. Największy fragment meteorytu mógł wylądować na polach uprawnych, co sprzyja poszukiwaniom, jednak naukowcy proszą nie wchodzić na nie bez zgody właścicieli, zwłaszcza gdy wyglądają na obsiane. Sugerują prowadzenie poszukiwań na łąkach i nieużytkach, także za zgodą właściciela. Obszar spadku meteorytów o masach od 1 do 80 g jest znacznie większy.  Mniejsze fragmenty mogą leżeć w rejonie miejscowości Krajewo Wielkie, a następnie ich masa stopniowo zwiększa się w kierunku północno-zachodnim. 

Z opracowania Mateusza Żmii wynika, że podczas spacerów w rejonie spadku meteorytu należy wypatrywać skał o jasnym wnętrzu, pokrytych cienką, czarną skorupą obtopieniową, która powstaje pod wpływem wysokiej temperatury w trakcie przelotu przez atmosferę a w większości przypadków będzie ona matowa. Skała powinna mieć zaoblone krawędzie i możliwe, że na jej powierzchni będą widoczne niewielkie wgłębienia, przypominające odcisk palca w plastelinie. (cyt. za skytinel.com)

Obszar spadku meteorytu (oprac. Kővágó Gábor i Mateusz Żmija) dostępny jest do pobrania na stronie skytinel. 

foto pochodzi ze strony skytinel.com opracowanie - Kővágó Gábor i Mateusz Żmija

Z największego odnotowanego deszczu meteorytów kamiennych słynie Pułtusk. Do dzisiaj nie brak poszukiwaczy jego fragmentów. Przez lata badań ekspertów wiemy już wiele na jego temat. Spadek meteorytu w okolicach Mławy otwiera nowy rozdział dla naukowców i ekspertów oraz poszukiwaczy gwiezdnych skał. 

CO WIEMY O METEORYCIE PUŁTUSK? Historia w pigułce 

Wydarzenie to miało miejsce 30 stycznia 1868 roku, około godziny 19. Niespodziewanie na niebie nad Warszawą pojawiła się ognista kula, przemieszczająca się z dużą prędkością z południowego zachodu na północny wschód. Po kilku sekundach obiekt oddalił się i rozpadł na świecące fragmenty przypominające iskry. W tym samym czasie mieszkańcy Pułtuska i okolic ujrzeli ognistą kulę, która stawała się coraz jaśniejsza, a potem zgasła. Po chwili ludzie usłyszeli wybuch i serię dźwięków przypominających wystrzały. Ocenia się, że spadło około 70 000 meteorytów o łącznej, szacowanej wadze ponad 2 tony.

W zderzeniu z atmosferą ziemską meteoryt zwany potocznie "meteorytem pułtuskim" rozpadł się na tysiące drobnych kawałków, które spadły na obszarze 127 km kw. na północny wschód od Pułtuska, od okolic Obrytego (najmniejsze fragmenty) aż po Rzewnie (największe). Meteoryt Pułtusk należy do najpopularniejszej grupy meteorytów – ze względu na ziarnistą budowę i częstość występowania – zwanych chondrytami zwyczajnymi, które w swojej strukturze mają dużą zawartość żelaza. Pochodzi z planetoidy Hebe krążącej po orbicie pasa planetoid między Marsem a Jowiszem. Największy znaleziony odłamek waży 9,095 kg i znajduje się w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. W Polsce największy fragment ważący 8,1 kg przechowywany jest w zbiorach Muzeum Ziemi PAN w Warszawie. Jak dotąd odnaleziono ok. 69 tysięcy okazów, z czego ok. 700 pozostaje w Polsce. Muzeum Regionalne posiada 13 odłamków, z których największy waży 0,21 kg. (cyt. za Muzeum Regionalnym w Pułtusku)

Opr. na podstawie informacji skytinel.com/ Muzeum Regionalne w Pułtusku/ inforgrafika na podstawie materiałów dostępnych na stronie skytinel.com