REKLAMA

Data publikacji: 10 wrz 2021

ZAPROSZENIE NA WYSTAWĘ MALARSTWA EWY JENDRASZKO

ZAPROSZENIE NA WYSTAWĘ MALARSTWA EWY JENDRASZKO

W dniach 25 września do 23 października 2021 roku w Domu Polonii w Pułtusku czynna będzie wystawa malarstwa Ewy Jendraszko „Art of Presence”. Wernisaż odbędzie się dnia 25 września o godz. 17:00.

Wystawa jest prezentacją obrazów związanych z filozoficznym i duchowym aspektem twórczości artystycznej. Obrazy prezentowane na wystawie odkrywają dla widzów bujny świat malarskiej wyobraźni, zmysłowości i   twórczej mistyki. Obrazy artystki wyróżniają się dyskretną elegancją, która podkreśla walory malarstwa. Mają w sobie także tajemnicę mistycznego   świata połączoną z nostalgiczną refleksją. Są to przekazy ze świata snów, chociaż pojawiają się w nich konkretne przedmioty i sytuacje, którym artystka nadaje symboliczne znaczenie. Tytuł wystawy znakomicie oddaje klimat i stylistykę prac artystki. Jej czarno – białe prace to opowieści o intymnym świecie autorki i jednocześnie subtelna gra z wyobraźnią widza.

Wysublimowana kompozycja artystyczna posiada szczególną moc. Ma walor nie tylko osobisty, ale także walor stwarzania nowej formy malarskiej. Wiele prac artystki zawiera w sobie literackie szyfry, które nie są łatwe do odczytania, jednak posiadają atrakcyjną wizualną formę, która staje się kluczem do ich interpretacji. Artystka swobodnie posługuje się konwencjami nowoczesnej   sztuki, czerpiąc inspiracje ze sztuki surrealistycznej, etnicznej, inspiruje się poezją i współczesną muzyką. Większość obrazów Ewy Jendraszko układa się w cykle, które tworzą równoległe w   stosunku do siebie rzeczywistości, przeniknięte czasem poetyckim nastrojem, a czasem  dramatyczną ekspresją. Twórczość artystki jest także manifestacją sprzeciwu wobec estetyki współczesnej kultury konsumpcyjnej atakującej widza kakofonią barw i błahych tematów.

Sztuka Ewy Jendraszko jest bardzo osobista, a nawet intymna, lecz niestarająca się być hermetycznie zamknięta i niedostępna – wręcz przeciwnie artystka chce się dzielić z widzem    zawartymi w niej intencjami. Dlatego jej malarstwo daje zadowolenie: przyjemność poznawania, odkrywania i odczuwania wartości artystycznego przekazu. Jest pewne, że obrazy Ewy Jendraszko nie pozwalają na obojętny odbiór, zmuszają do zamyślenia się nad propozycją artystki, a przede wszystkim nad jej odmiennym, bardzo osobistym widzeniem, bardzo szczególną wrażliwością w patrzeniu na rzeczywistość.

Artykuł na temat malarstwa Ewy Jendraszko napisany przez historyka sztuki Pana Zbigniewa Pindora

Ewa Jendraszko w czasie obecnego zamętu panującego w sztuce, wobec relatywizowania istotnych niegdyś wartości tworzy z pasją i determinacją. Jej malarstwo to pełne zadumy rozważanie o życiu, o odnajdywaniu siebie i odsłanianiu ukrytych warstw rzeczywistości, ale także o prawdzie artystycznej ekspresji, którego malarka nieznużenie poszukuje i odkrywa.

Obrazy zgromadzone na wystawie „Art of Presence”są najnowszymi w dorobku artystki. Odkrywają dla widzów bujny świat malarskiej wyobraźni, zmysłowości i twórczej mistyki. Można odnieść wrażenie, że Ewa Jendraszko jest uważnym obserwatorem. Rejestruje najmniejszy szczegół swojego wewnętrznego świata będąc jak najbliższa pierwotnym doznaniom, by samej dostrzec i przekazać widzom jak najwięcej. Jej malarstwo łączy formy figuralne, abstrakcyjne i organiczne, które przyciągają wzrok swoją czarno białą konwencją i żywotnością surrealistycznych form.  Autorka przyciąga widza szczegółem a jednocześnie prezentuje szeroką perspektywę. Obrazy artystki wyróżniają się dyskretną elegancją, która podkreśla walory malarstwa. Mają w sobie także tajemnicę mitycznego świata połączoną z nostalgiczną zadumą. Kompozycje artystki posiadają zróżnicowaną materię i rozbite są drobnymi ażurami elementów – punktów, linii, wieloznacznych form, tworzących świat żyjący swoim rytmem, w którym nakładają się radości, wzruszenia, niepokoje i dramaty, niczym codzienne poszukiwanie sensu i harmonii. Można powiedzieć, że są to przekazy ze świata snów, chociaż pojawiają się w nich konkretne przedmioty i sytuacje, którym artystka nadaje symboliczne znaczenie. Nadaje im również kształt. Artystyczny zapis tworzy metaforyczne przesłania i odsyła nas do krainy emocji i skojarzeń. Trudno oprzeć się wrażeniu, że kompozycje te są graficzne i malarskie zarazem. Obrazy Ewy Jendraszko są przede wszystkim, jak sama przyznaje, jej organiczną reakcją na świat percepcyjnego poznania...”Przejawia się to w procesie tworzenia obrazu, który jest dla mnie porównywalny do podróży w nieznane i odkrywania podczas niej różnego rodzaju przekazów, piękna i przejawów istoty bytu. Obrazy nie powstają na podstawie wcześniej ustalonego planu, wynikają one z ruchu ciała, emocji i bycia w stanie ducha niepodlegającym żadnej koncepcji, a umysł wykorzystuję jako narzędzie interpretujące.” mówi artystka. Jej prace są wielowymiarowe, tajemnicze, a czasem – jak ludzka natura – niezgłębione.

Tytuł wystawy znakomicie oddaje klimat i stylistykę prac artystki. Jej czarno – białe prace to opowieści o intymnym świecie autorki i jednocześnie subtelna gra z wyobraźnią widza.

Artystka swobodnie posługuje się konwencjami nowoczesnej sztuki, czerpiąc inspiracje ze sztuki surrealistycznej, etnicznej, inspiruje się poezją i współczesną muzyką. Większość obrazów Ewy Jendraszko układa się w cykle, które tworzą równoległe w stosunku do siebie rzeczywistości, przeniknięte czasem poetyckim nastrojem, a czasem dramatyczną ekspresją. Źródła tego malarstwa tkwią w nieodkrytej rzeczywistości, sposobie odczuwania jej przez artystkę, która traktuje swoje malarskie wizje z należytą powagą, a realia rzeczywistości przetwarza na osobisty język malarski, język lirycznych form, opisywanych czarno-białą a niekiedy subtelną barwną kreską. Występujące w nierealnym, zbudowanym z fragmentów rzeczywistości otoczeniu postaci nie kierują nas ku nieuchronnemu dramatowi zbiorowości ludzkiej, lecz stają się znakami bardziej intymnych, osobistych przeżyć. Wysublimowana kompozycja artystyczna posiada szczególną moc. Ma walor nie tylko osobisty, ale także walor stwarzania nowej formy malarskiej. Wiele prac artystki zawiera w sobie literackie szyfry, które nie są łatwe do odczytania, jednak posiadają atrakcyjną wizualną formę, która staje się kluczem do ich interpretacji. W obrazach artystki mistyczne przedmioty, dziwne postaci o paranormalnych zdolnościach, niewyjaśnione zjawiska przeplatają się z geometrycznym symbolizmem i dynamiczną ekspresją. Wystawa jako oryginalny projekt jest rodzajem artystycznej akcji, w której i prawda i intencja mają równorzędne prawa.

Twórczość artystki jest także manifestacją sprzeciwu wobec estetyki współczesnej kultury konsumpcyjnej atakującej widza kakofonią barw i błahych tematów. Sztuka Ewy Jendraszko jest bardzo osobista, a nawet intymna, lecz niestarająca się być hermetycznie zamknięta i niedostępna – wręcz przeciwnie artystka chce się dzielić z widzem zawartymi w niej intencjami. Jej malarstwo daje zadowolenie: przyjemność poznawania, odkrywania i odczuwania wartości artystycznego przekazu. Jest pewne, że obrazy Ewy Jendraszko nie pozwalają na obojętny odbiór, zmuszają do zamyślenia się nad propozycją artystki, a przede wszystkim nad jej odmiennym, bardzo osobistym widzeniem, bardzo szczególną wrażliwością w patrzeniu na rzeczywistość. W jej postawie wobec własnej twórczości i życia jest coś pięknego, co sprawia, że prace Ewy Jendraszko są nieustannym opisywaniem swoich doświadczeń poprzez sztukę, w której widz może odnaleźć treści bliskie i uniwersalne a nawet odkryć cząstkę siebie samego.

Zbigniew Pindor, Historyk sztuki, 2021

REKLAMA

Zobacz także

Komentarze

Dodaj komentarz jako pierwszy